A life is life

30 June 18
เมื่อวานนี้ผมได้มีโอกาศได้พบกับเพื่อนชาวฝรั่งเศษ ชื่อ Vince ที่เดินทางมาเที่ยวประเทศไทย เราเป็นเพื่อนกันในเฟสบุ๊กมานานมากแต่ก็ยังไม่มีโอกาศได้เจอกันจริงๆ
ด้วยความที่ผมเป็นคนชอบเดินทาง ชอบท่องเที่ยว (ถ้ามีโอกาส) เลยทำให้ผมมีเพื่อนชาวต่างชาติ ที่ติดต่อพูดคุยกันอยู่หลายประเทศ ส่วนมากจะเป็นประเทศที่อยากไปแต่ยังไม่เคยไป ก็ใช้การพูดคุนกับเพื่อนชาวต่างชาติเป็นการหาข้อมูล ก่อนการเดินทางเสมอ
กลับมาเข้าเรื่องของ Vince  หรือ Vincent
Vince เติบโตมาในฝรั่งเศษ ณ.กรุงปารีส เมืองแฟชั่น สาวสวย หนุ่มหล่อ และค่าครองชีพสูงตัดภาพมาที่ Vince ผ่าง!!! ตรงกันข้ามโดนสิ้นเชิง Vince เหมือนคนจีนผสมเวียดนาม ผสมเกาหลี  ไม่มีอะไรที่บ่งบอกว่าเป็นคนฝนั่งเศษเลยยยย!!!  ยกเว้นการพูดฝรั่งเศษเป็นไฟเเล๊บ และ Vince มักจะถามเสมอว่า เข้าไม่เหมืแนคนฝรั่งเศษตรงไหน?? และชอบถามคนรอบข้างที่พบเจอเสมอว่า เข้าเป็นคนที่ไหน  ยังจะมาถามอีกนะ Vice
Vince เป็นคนเฟรนรี่ ชอบพูด ชอบคุย ชอบลอง
Vince ออกเดินทางท่องเที่ยว จากฝรั่งเศษมาเอเชีย เริ่มต้นที่ประเทศไทย และจะใช้เวลาท่องเที่ยวในเอเชียเป็นเวลาประมาณ 6 - 7 เดือน แล้วค่อยกลับไปหางานทำใหม่ (เอ้ยเดี๋ยวนะได้ยินตอนเเรก นี่คุณมึงไม่ต้องทำงานแล้ว???)

ทำให้ผมกลับมาคิดว่า เราตั้งใจเรียนให้จบ จบเเล้หางานทำ  ทำงาน หาเงิน ซื้อรถ ซื้อบ้าน สร้างครอบครัว มีลูก แล้วชีวิตก็จบลง โดยที่ยังไม่ได้ใช้ชีวิตแบบที่เราต้องการ หรือจริงๆแล้วเราต้องการกันแบบนั้น ?? หรือมันเป็นเพียงการทำตามกรอบที่ทำกันมา ??

ถ้าลองคิดใหม่ เรียนจบ ออกเดินทาง ใช้ชีวิต นอกโรงเรียนหรือมหาวิทยาลัย ดูบ้าง ก่อนกลับไปหางาน มันคงจะดีไม่น้อย แต่ในความเป็นจริงแล้ว เราไม่ทำ หรือทำไม่ได้ด้วยข้อจำกัดหลายอย่างของแต่ละคน

กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็เลยวัย หมดไฟ หมดแรงบันดานใจที่จะทำสิ่งอื่นๆ นอกจากงานที่ทำอยู่ทุกวัน  หมดแรงที่จะออกมาหาเเรงบันดาลใจ หมดแรงที่จะทำในสิ่งที่อยากทำ ดูมันจะเป็นเรื่องเศร้าไปซะงั้น กลับไปคุยเรื่องของ Vince ต่อ

นอกจากเจอ Vince แล้ว ผมก็ยังเจอกับเพื่อนของ Vince อีกคน เธอเดินทางมาท่องเที่ยวในประเทศไทย สาวน้อยวัย 18 จากเบลเยี่ยม เดินทางมาท่องเที่ยวคนเดียว และวันนี้ก็ยังเป็นวันเกิดครบรอบ 19 ปีของเธอ ยกนิ้วให้เลย เธอมาไกลมาก ก็คงเหมือนเด็กฝรั่งอีกหลายๆคนที่เราพบเจอ ออกเดินทางท่องเที่ยวก่อนจะเข้าสู่วัยทำงาน
ผมเคยได้ยินมาว่าบางประเทศตอนสัมภาษณ์เข้าทำงาน จะมีคำถามหนึ่ง ว่า "คุณเคยเดินทางออกนอกประเทศมั้ย เคยออกมาใช้ชีวิตต่างแดนมั้ย" ถ้าเคยคุณก็ผ่านการใช้ชีวิต และการเอาตัวรอด และการตัดสินใจแก้ปัญหาด้วยตัวเองมาระดับหนึ่ง เปอร์เซ็นที่จะได้งานสูง ผิดกับคนที่ไม่เคยออกไปไหนเลย ความคิดและการแก้ปัญหา มันต่างกัน  

บ้านมีสัมภาษณ์แบบนี้บ้างมั้ย แอบคิด เม่าที่สัมภาษณ์งานมา ส่วนใหญ่ จะถามเกี่ยวกับงานที่ทำ สาเหตุการออกจากที่ทำงานเก่า ประสบการณ์ในการทำงาน ถ้าถามถึงประสบการณ์การใช้ชีวิตก็จะกลายเป็นเรื่องส่วนต่อไปอีก  . . . พออายุมากขึ้นก็จะหางานยากขึ้นตามไปด้วย